Happy Holidays

Wat een feest die holidays hier. De dagen zijn hier langer, waardoor het langer licht is, maar als het dan donker wordt, dan is het toch weer een en al licht. Er zijn erg veel huizen versierd met van alles en nog wat, van levensgrote kerstmannen, tot rendieren die de arre-slee voorttrekken, verlichte kerstallen en gewoon heel veel lampjes. Dit geeft een erg gezellige sfeer. Wij doen er bescheiden aan mee met wat lampjes en een de kerstman op onze garage is geprojecteerd. De kerstvieringen lopen nu op zijn eind. Het blijft vreemd om dat allemaal in je t-shirtje te kunnen doen, maar dat heeft ook wel weer zo zijn charme. Wie gaat er nu nog zwemmen in het buitenbad met kerstmis tegenwoordig? De kleintjes zijn weer fijn verwend, en we hopen dat het wel tot ze door zal dringen dat het niet altijd zo'n groot feest is. Met om de week ongeveer een groot pakket aan cadeau's.

Het skypen met Breda was erg leuk, echt verstaan lukte niet, doordat iedereen enthousiast was, maar de camera zegt toch alles. Jammer dat we niet daarbij kunnen zijn, maar wie weet gaan wij ook nog wel wat Duif eten hier. Ik zag dat Huib zich als een echte suikeroom heeft gedragen, leuk!

Imke heeft haar kerstrapport gekregen en ze gaat erg lekker op school "Imke is such a delightful young lady" was een van de opmerkingen. Heerlijk om dat te horen als ouders natuurlijk :-).

Nu maar de keuken in om het kerstmaal te bereiden, of wordt het toch de BBQ, of gewoon lekkere snert?

Santa Barbara

We hadden al van meerdere mensen gehoord dat Santa Barbara echt leuk en gezellig is. Dan ga je twijfelen (honger maakt rauwe bonen zoet, haha?) maar gelukkig hebben we het nu zelf kunnen aanschouwen. In Santa Barbara hebben ze na een grote aardbeving in 1925 schoon schip kunnen maken en iedereen opgedragen te herbouwen in Mediterraanse stijl. En als het echt niet anders kon dan mocht het ook een houten huis met veranda zijn (dat laatste heb ik erbij bedacht, want die huizen zag je ook heel veel: van die mooie huizen die je in veel amerikaanse films en series ziet). En die stijlvolle bouwstijlen zorgen ervoor dat je je inderdaad af en toe in Spanje waant. De hoofdstraat (die is er uberhaupt!) heeft laagbouw winkels, zelfs bijna boetiekjes. Er zijn wat pleintjes met terrasjes, er is een fiets/wandelpad langs het strand, een hele mooie pier, heel veel restaurants: kortom leuk en gezellig (zie eerste zin). En op prima reisafstand van Irvine. Op de heenweg zijn we via de toeristische route gegaan, dus langs de kust via Highway 1. Op de terugweg hadden we wat meer haast om op tijd voor de balletvoorstelling van de Notenkraker te zijn, en toen deden we er ruim 2 uur over. We hebben de missiepost gezien en het Courthouse (heel mooi gebouw dat nog werkelijk dienst doet als gerechtshof). Ook hebben we goed de toerist uitgehangen door op een familiefiets een rondje door het dorp te rijden. Het was er nu heel rustig, maar je kon zien dat het was berekend op veel meer bezoekers in de zomer. Het is lastig om een beperkt aantal foto's te selecteren want het heeft meerdere leuke plaatjes opgeleverd. Lori sliep gelukkig toen we in een café waren dat volstroomde met hulp-kerstmannen. De kinderen in Amerika moeten veel jonger met deze theorie aan de slag dan in NL lijkt mij zo. Een zeer geslaagd weekend dankzij ons bezoek!

Kerstuitvoering preschool van Lori

Lori is per 1 december naar een andere preschool gegaan. Ze zat tot dan toe wat ver van huis en maar een paar uur per dag waardoor het lastig was het te combineren met Imkes school en de wens van haar moeder af en toe een paar uur iets anders te kunnen doen (zoals Spaanse les). En met haar zindelijk zijn, gingen er meer deuren open want dan kun je hier naar "preschools" die bij kerkgenootschappen horen. Die zijn beter betaalbaar en wijder verspreid. Met onze zoektocht naar een goede plek voor Lori zijn we uitgekomen bij Creekside in Woodbridge. Ongeveer 10-15 minuten fietsen dus dan komen we ook nog wat buiten en in beweging. Een van de leuke dingen van Creekside is dat ze veel aan muziek doen. En elk jaar hebben ze een kerstuitvoering. Lori viel middenin de voorbereidingen. Maar gelukkig vindt ze het hartstikke leuk om op te treden, dus na vier ochtenden school stond ze gewoon tussen haar klasgenootjes mee te doen. Ze deed heel goed mee met de bewegingen die de juffen voordeden, heel schattig.

Elke groep deed twee liedjes en de hele groep begon ook met twee liedjes. Heel aandoenlijk en grappig en de juffen hadden zich echt uitgesloofd. Het publiek leefde erg mee en stond vooral ook met allerlei apparatuur zich te verdringen om dit moment vast te leggen. Ook dat is altijd leuk om te zien.

Gelukkig hadden we er nog aan gedacht om op deze avond van wat oorspronkelijk begon als broekendag, nog een jurkje aan te trekken anders was ze toch wel erg opgevallen tussen alle prachtige kerstoutfits. Uiteraard met haar feestlaarzen eronder.

Botenparade

Het kon niet op, het eerste weekend van Ed en Jolein in Irvine. Met de neus in de boter want na de hardloopwedstrijd, via de Nederlandse school, konden we 's middags naar een feestje bij kennissen in Huntington Beach. Zij wonen zo'n beetje aan de haven dus op een A-lokatie om de botenparade voorbij te zien komen.

Op verschillende plaatsen aan de kust wordt met Kerstmis een botenparade gehouden. Met of zonder thema worden de boten uitgedost met lichtjes, kerstmannen en wat dies meer zij om mee te dingen naar de prijs voor beste verlichting, leukste muziek, mooiste krullen in de baard van Santa etc. In Huntington was het thema dit jaar Surf City (niet heel verwonderlijk gezien de status van Huntington als Surf Dude Paradise) dus de Bee Gees schalden door de haven. De meisjes kwamen ogen en oren tekort. En het was daarnaast een heel gezellig feestje met veel nieuwe gezichten, en interessante gesprekken. Aangezien Imke en Lori de enige onder de 36 jaar waren, zijn ze ook geen aandacht tekort gekomen. Ze hadden de schoten en voorlezers voor het uitkiezen. Gelukkig voor opa en oma waren ze nog zeer favoriet...

Hardlopen

Tussen alle bedrijven door heeft Hugo hard getraind. Zo'n vier keer per week hardlopen. In het weekend, in de lunchpauze, 's avonds nog even (en daarna in de hot tub): kortom hard werken. En uiteraard werd er naar een doel toe getraind, want anders doe je het nergens voor. Hele schema's werden er bijgehouden om op 8 december klaar te zijn voor de halve marathon van Orange County, eigenlijk Irvine. De start en finish was vlakbij ons huis, in Woodbridge.

De vrijdag van te voren nog even snel Ed en Jolein van LAX gehaald (daarover later meer), pasta gegeten bij California Pizza Kitchen en toen vroeg naar bed. Om 8 uur was de start.

In huize Houben-Bolsius, waar het evenwicht intussen verstoord is, er zijn nu evenveel Bolsiussen als Houbens in huis, werd er ondertussen genoten van een verkwikkend ontbijt. En daarna ging dit publiek op zoek naar de finish om Hugo nog in zijn laatste meters aan te kunnen moedigen.

In een prachtige omgeving, zonnetje maar fris (perfect weer voor een hardloopwedstrijd) zoeken naar Hugo tussen de eerste lopers. Waren ze dan toch te laat? Maar nee, na zo'n 1 uur en 30 minuten lopen kwam Hugo de bocht om. Imke is nog de laatste meters meegesprint waardoor hij een zeer snelle tijd van 1.31 en nog wat heeft geklokt. Ongelooflijk!

Op de foto is hij te zien in de laatste meters, en na aankomst. Nog fris en fruitig dus dat belooft wat voor de toekomst (Boris, eat your heart out, haha).

Filmpje Sint in Long Beach

Hier een klein filmpje van de Sint die in Long Beach aankwam. We hebben deze ook gebruikt om de Kindergarten van Imke uit te leggen wat Sinterklaas is. Dat lukte Manou redelijk, hoewel ze hem nog wel wat in de war raken met Santa Claus. Wat natuurlijk niet zo raar is!

sinterklaas in Irvine !!

Ze zijn langs geweest !!! Imke wilde (naar goed Amerikaans gebruik) het (mini) basketbal netje ophangen boven de garage, en toen zagen we opeens een spoor van cadeautjes buiten liggen.
Wat hadden de Pieten namelijk gedaan....... Ze hadden alle cadeautjes in de Prullenbak gedaan !!!!! Gelukkig hadden ze ook wat gemorst voor de garage, dus we zagen dat ze langs geweest waren. We zijn er niet helemaal uit of de Pieten nu wel of geen veer hadden, maar Imke was er wel over uit dat het niet de slimste waren; ze heeft wel 15 keer uitgeroepen: "Domme Pieten, Domme Pieten". Lori keek alleen maar rond, van wat is hier nou weer gebeurd. En daarna zei ze dat de Pieten "sorry" moesten zeggen. De Kliko snel naar binnen gereden, liedjes gezongen en cadeautjes geopend. Wat een verwennerij weer van die Sint. Ons lampie was nog wel zo slim om even de andere twee kliko's te checken (we hebben er drie, trash, recycle en green waste) of er niet nog wat in lag. Met een eigen computertje voor Lori, een microfoon om in te zingen voor Imke, een hoop chocolade, hele mooie boekjes, een waterkoker en een hardloopshirt en nog veel en veel meer is iedereen weer heerlijk verwend. Met de kerstboom al opgetuigd op de achtergrond, de lampjes buiten aan de garage aan het flikkeren, was het een gezellige Sinterklaas in SoCal. Nogmaals bedankt Sinterklaas!

Sinterklaas kort

Het was een groot feest afgelopen zondag in Long Beach. Andrea, Rob en Manou hebben denk ik wel een veer verdiend. Nu moeten we maar hopen dat de Sint ze nog een keer kan vinden. Later wat uitgebreidere berichtjes en een filmpje, maar nu even een een kort berichtje om te laten weten dat er wat fotos op Picasa staan voor de liefhebbers:



http://picasaweb.google.nl/hugo58/SinterklaasOrangeCounty2007

ff wat anders

1-3

Sinterklaas in LA?

Jawel, ook hier wordt Sinterklaas niet vergeten. We volgen het sinterklaasjournaal trouw. En onlangs was er zelfs een speciaal videobericht voor Lori en Imke. Twee pieten vertelden hen dat ze wisten dat ze tegenwoordig in Amerika wonen. En ook dat het al een keer gelukt was om de schoentjes te vullen. Maar de Sint is ook niet meer de jongste en al die pieten zonder veer maken er een potje van, dus of de dames een schets konden maken van Amerika? Met daarbij aangegeven waar ze wonen en ook waar het Sinterklaasfeest wordt gevierd [met de Nederlandse school]. Dus lieve Sint, bij deze! (en bedankt voor de vraag, want we zouden toch niet graag zien dat de kindjes in LA worden overgeslagen).

Bezoek # 5 Sea World en Arnie!

Voor Sea World hadden we de perfecte dag uitgekozen. Koud (voor Californische begrippen) en op een willekeurige woensdag. Heel erg rustig was het er. Dus we konden overal prima bij. En we hoefden niet bang te zijn dat de kinderen kwijt zouden raken (ook wel zo relaxed). Sea World ligt aan de buitenkant van San Diego, het lijkt in een soort polder te liggen. Geen bebouwing in de buurt. Er is van alles te zien en te doen. Een show met dolfijnen en orka's (killer whales) maar eigenlijk bij alle onderdelen lijkt er wel iemand met een microfoon te staan die aan het publiek uitlegt wat ze zien, wat ze wel en niet kunnen doen (aanraken mag! nou ja, soms dan) en waarom. Zo heeft Jantien de roggen kunnen aaien (de rest durfde toch niet goed, het zijn geen kleine brave scholletjes die voorbij komen zweven), hebben we de zeeotter blij voorbij zien duiken en zwemmen, sla aan de zeeschildpadden gevoerd, hebben de dolfijnen geposeerd voor een familiefoto en zijn we uiteraard naar de show van de orka's gegaan. Dat is toch wel de publiekstrekker van Sea World. Shamu en zijn vrienden. En omdat het de publiekstrekker is en er die dag maar een show was (om 2 uur), was dit moment uitgekozen door de baas van Californie om een praatje te houden. Jawel, een verrassingsbezoek van Arnold S.!!! Wij zaten helemaal klaar voor de orka's en daar stonden we ineens te joelen op de banken. Hij wilde melden dat SoCal (Southern California) na de bosbranden weer "back in business" is. En dan bedoelde hij de toeristenbusiness. Heel erg tof om die man van zo dichtbij te zien. Jantien stond zelfs met hem op de foto op zijn officiele site (voor ons in ieder geval goed herkenbaar). Zijn speech eindigde met de inmiddels meestgebruikte filmzin "I'll be back". Nou, wij ook want we hebben een jaarkaart gekocht en dan moet je toch minstens twee keer gaan om het eruit te halen, haha. We hebben het nog wel even met de in de vorige blog genoemde Fruit Roll Ups gevierd dat we niet nat werden tijdens de show, hoewel we wel in de splash zone zaten. Aan de foto's van de meisjes is te zien wat voor lekker chemisch goedje dat is.

Bezoek # 4 Shoppen

Eigenlijk kunnen we daar kort over zijn. Het was enerverend. Soms vermoeiend (de grootsheid kan wat overweldigend zijn waar het winkels betreft), dan weer verkwikkend (wauw, zoveel shampoo voor maar 4 dollar!) of vergapend (een winkel vol outdoorspullen tegen lieve dollarprijzen) en altijd liep Jantien met iets naar buiten. Geintje. We zijn in een dure mall geweest met Dior, Chanel, Max en nog wat, Burberry en voor de kleintjes Oilily. Daar konden we wat van Constance leren. Gelukkig was de Bloomingdales nog helemaal leeg toen wij er waren dus de service was extra goed. Na een paar dagen was het nog steeds: "Hello Constance, good to see you and have a save journey home". En we zijn ook in "gewone" winkels geweest op zoek naar eigenaardigheden zoals Fruit Roll Ups, naar de kapper op de fiets om toch ook iets zeer Hollands te kunnen doen. Is trouwens heel leuk om dat als Nederlandse bezoeker te doen omdat het fietsen voor jou nog heel normaal is, tot je je beseft dat de rest van het verkeer dat niet vindt. Toch nog een paar kiekjes van de malls en wat dies meer zij.

Bezoek #3 Getty Museum

Ergens op een doordeweekse dag leek het een mooie uitdaging om een het openbaar vervoer uit te proberen. De pioniers J&C hebben het geweten. Ze hebben er bijna vier keer zo lang over gedaan als met de auto maar hebben wel voor maar 3 dollar (samen!) een toeristische route door LA gekregen. Vanaf het station in Irvine naar het centrum in LA is het maar een uur met de trein (Amtrak). Maar daarna begint het avontuur. Twee bussen waren er nodig om naar het westen van LA te komen, waar het Getty museum boven de snelweg (405) uittorent. Tussendoor hebben ze maar even geluncht om er een echte happening van te maken. Het is wel de moeite waard want het Getty museum is een verzameling van prachtige gebouwen en het ligt op een bijzondere hoogte waardoor er veel ruimte omheen is. Veel vergezichten en mooi licht. Het museum heeft allerlei soorten kunst (van oude meesters tot fotografie) en is goed toegankelijk. Er is zelfs een familyroom waar kinderen zich kunnen uitleven en een drawingroom waar je zelf de meesterwerken kan naschetsen. Na schooltijd zijn we de pioniers gaan halen (we waren er uiteindelijk ruim een uur nadat zij waren gearriveerd) en hebben Lori en Imke de familyroom uitgeprobeerd.

Daarna zijn we met de auto door LA gereden. Bijna heel Sunset Boulevard afgereden naar het oosten. Komt geen eind aan, lijkt het. Halverwege maar een Mac-stop ingelast en uiteindelijk ook maar weer de snelweg opgezocht. Ongelooflijk hoe je meer dan een uur door zo'n stad kan rijden en niet het idee hebt dat je er uit rijdt. Wel veel filmbeelden gaan er door je hoofd als je al die neonreclame langs de weg ziet.

Bezoek #2 Kustwandeling

In het boekje Short Hikes in Orange County hadden we de langste uitgezocht. 5 Mijl en volgens de Amerikaanse schrijvers doe je daar 6 uur over. Wij onze beste spullen aangetrokken en op naar Crystal Cove. Komen we daar (op een zondag) tussen alle families die er hier op zondagochtend op uit trekken. Op hun slippertjes. Okee, ook dit werkt dus weer anders dan vantevoren was bedacht. Van schrik zijn we toen vergeten de moeilijke wandeling van de kust af richting de heuvels te doen, maar over de rotsachtige kust (op geasfalteerde paden) en strand heen en weer gelopen. Prachtige omgeving dus ook dat deed ons vergeten dat we eigenlijk een zwaardere wandeling hadden verwacht. Hele mooie beesten gezien: pelikanen, zeeleeuwen (of zeehonden, niet goed te zien vanaf de kust), stoutlopers (mijn favoriet) en allerlei andere vogels waarvan ik de namen niet zo goed ken als Jantien en Constance.

We kwamen ook uit bij een historische plek waar oude strandhuisjes (uit begin vorige eeuw) bewaard waren gebleven. Sommigen zijn al helemaal weer in oude eer hersteld en worden verhuurd. Moet je wel 6 maanden van tevoren op de eerste van de maand om 08.00 uur proberen er als eerste bij te zijn, maar dan heb je ook wel een heel mooi plekkie vlak aan het strand. Bij die strandhuisjes was ook een restaurantje. Vanwege die families zat dit overvol (de zondagse brunch is hier nog populairder dan in Parnassia) maar koffie halen kon altijd. Het zag er heel gezellig en lekker uit, de verwarming was aan (het was een koude dag, wij liepen te vernikkelen in ons optimistische outfitjes) en het rook er naar wafels, brownies en ander lekkers. Daar komen we nog eens!

Ook hier heeft Jantien weer mooie plaatjes kunnen schieten. De kooi die over het wandelpad hing bleek ter bescherming tegen een ernaastgelegen golfbaan te zijn. Mooi nog drie golfballen gevonden voor golfende bezoekers.

Prijsuitreiking Imke

Op de vrijdag in de week van het bezoek van Jantien en Constance had Imke op school een speciale bijeenkomst. We hadden een briefje meegekregen waarop stond dat er om 11.00uur op school speciale "awards" zouden worden uitgereikt. Dat is zo'n typisch Amerikaans iets. Van alles wat ik vantevoren had bedacht en gelezen, is dit iets die tot nog toe wordt bevestigd: ze zijn hier niet vies van een beetje competitie. Dus op de kleuterschool kun je al Cool Koala Awards krijgen. Dat is een blauw papiertje met een Koala erop en de reden waarom je deze award hebt gekregen. Imke had er al meer dan 10 ontvangen, de meeste voor "trying your best" of "being a good listener and following directions". Soms ook voor "being a good friend". En er was haar verteld dat als je er 10 hebt, je ze moest inleveren bij je juf en dan zou je van het hoofd van de school een attentie krijgen. Het was tot die vrijdag nog onduidelijk of ze dat al had gehad dus ik dacht dat het een ceremonie zou worden voor het uitreiken van wat kleinigheidjes aan meer dan de helft van de klas (want er waren er uiteraard meer met 10 Cool Koala's).

Nee, er waren nog meer awards! Per maand werken ze op school aan een bepaalde norm of waarde. In september was dat "respect" en in oktober "responsability". Of andersom. Het hoofd van de school legde het allemaal uit toen we in het theatertje van de school zaten. Jantien was mee dus Imke had een heus publiek (Lori was er uiteraard ook bij). Per klas (twee kleuterklassen) was er een kind die deze "value of the month" uitstekend had uitgevoerd dus er waren vier winnaars in deze categorie. En dan waren er nog vier andere speciale kinderen met speciale gaven (die ik even een beetje vergeten ben) waardoor er in totaal 8 kinderen voor awards met een echt certificaat naar voren werden geroepen. De spanning neemt nu toe maar nog even voor de statistieken: er zitten totaal ongeveer 50 kinderen in deze twee klassen.

En ja hoor: Imke heeft dus een award gewonnen!!! Voor de maand oktober. Ze mocht naar voren komen, ontving haar certificaat en moest deze lachend naar de zaal laten zien. En aan het eind van deze ceremonie mochten de kinderen met 10 Cool Koala's inderdaad naar het hoofd van de school om kadootjes uit te zoeken.


Maar voor ons draaide alles om onze grote winnares, want het mag dan Amerikaans zijn en we mogen het met enige verwondering en licht geamuseerd bekijken, dat maakt mij niet minder trots op haar. De kleine nieuwkomer die zo zich zo geweldig aanpast. Zo werkt het dan weer wel! Bij deze het bewijs.