Sunday, January 13, 2008

Routine

We zijn niet altijd de hort op hoor. Van verschillende kanten krijg ik op de mail te horen dat het zo leuk is om te lezen wat wij allemaal doen. En dat het net een grote vakantie lijkt. Voor een deel is dat waar. Wij hebben meer tijd om op pad te gaan doordat een van de twee nu niet werkt en doordat het sociale leven er anders uitziet. Doordat Manou niet werkt spaar je al gauw een deel van de zaterdag uit die je anders met boodschappen, uitslapen, opruimen (alhoewel dat in ons geval niet helemaal opgaat haha) `verdoet`. En het sociale leven hier is anders doordat er nu eenmaal minder touwtjes zijn waar je aan vastzit en die af en toe een been doen optrekken (lees: verjaardagen, borrels, visites). Ook dat heeft uiteraard zijn voor- en nadelen. Maar daar wilde ik het eigenlijk niet over hebben. Dat wordt te beschouwend voor een praktische blog.

Wij doen hier dus ook onze dagelijkse dingen. Ook hier moet worden gewassen, gepoetst (drie badkamers!), boodschappen gedaan en hier gaan de meiden naar school, Manou naar yoga en Spaans en Hugo naar zijn werk. Hugo staat rond kwart voor zes op en is om half zeven de deur uit. Dat zegt hij althans. De dames van het huis merken hier niks van, behalve dat hij al weg is wanneer de rest van het huis wakker wordt. Dat is rond 7 uur. Lori kan tegenwoordig ook klok kijken, tenminste ze weet wanneer de 7 op de digitale prinsessenklok staat. En komt dat vervolgens blij melden in de ouderlijke slaapkamer. Dan volgt er een discussie over wie waar in het grote bed mag liggen. En dan gaat moeders maar douchen om de dames de ruimte te geven (met hun gevolg bestaande uit vele knuffels). Daarna aankleden, ontbijten, tanden poetsen, haren kammen en even spelen. Op de dagen dat Lori ook naar school gaat moeten we dit wat sneller afwerken en rond half negen de deur uit. Op de andere dagen wordt er veel langer over dit ochtendritueel gedaan, want Imke hoeft pas om 10 voor 10 op school te zijn. Deze week is Imke trouwens zelf meegefietst naar Lori´s school (en terug!) voordat ze zelf naar school ging.
Op maandagen gaan Lori en Manou naar een soort peuterdans. En op dinsdag en donderdag gaat Lori dus ´s ochtends naar school. Op de woensdagen komen ´s ochtends vaak de zusjes van Jasmine spelen, Emma van 2 en Isabel van 4, dan is het hier een soort mini-pre-school.
En dan wil Imke liefst elke dag iemand uit school meenemen om te spelen, maar dat werkt hier soms wat minder spontaan dan ik het me herinner uit Haarlem. Veel kinderen hebben clubjes. Dus wij ook. Lori en Imke zijn deze week met zwemles begonnen (dinsdagmiddag) en Imke zit op balletles (donderdagmiddag).
Is het nog te volgen? Ergens hier tussendoor heeft Manou deze week trouwens haar theorie-examen voor het rijbewijs gehaald! A.s. donderdag het praktijkexamen (rondje rijden met examinator in je eigen auto) en dan als het goed is dus eindelijk het Californische rijbewijs. En ergens op een middag is nog een vriendinnetje van Imke komen spelen (toch gelukt!).
En dan proberen we Lori ook nog een middagslaapje te laten doen. Dat maakt de speeltijd ´s middags soms wel wat kort omdat ze pas rond half 2 in bed ligt en dan maken we haar tussen 3 en 4 weer wakker omdat we dan nog even naar buiten kunnen. Of omdat er gewoon nog boodschappen moeten worden gedaan voor het eten.

Tja, saai he? Is het fijn om te lezen dat het hier ook gewoon kan zijn? Mooi. Dan vertellen we de volgende keer wel weer waar we vanmiddag naar toe zijn geweest :-)

2 comments:

@ndrea said...

Hihi, herken dit soort verhaaltjes wel, ook hier hebben mensen wel eens moeite met het lezen van alles wat we doen. Het klinkt ook dan gelijk een stuk spannender dan in Nederland (niet altijd waar), en zelfs een foto van de kinderen in de achtertuin lijkt op een supervakantie met zo'n palmboom op de achtergrond! Succes met je afrijden morgen, denk vooral aan het 100% stoppen. (Aan goed omkijken naar je dode hoek doen ze hier veel minder). Groetjes, Andrea

Anonymous said...

Leuk hoor Manou, zo'n verhaal om je eigen schuldgevoel van je af te schrijven, maar het blijft natuurlijk gewoon een lange vakantie :-)
Alleen al dat weer geeft vakantiegevoel (gisteren weer een stukje wezen hardlopen hier in regen, wind en kou).
Het Tangram kerstdiner vorige week was trouwens zeer geslaagd ondanks (dankzij?) jullie afwezigheid. Volgende keer in LA?
Groeten
Boris