De wanhopende ouders van kinderen in NL die jaren over hun A-diploma doen kunnen gerust zijn bij de vergelijking met Amerika. Hier duurt het ook een tijdje voordat ze de benodigde slagen onder de knie hebben. Alleen werken ze niet met diploma's dus valt het minder op. In theorie kan je als ouder je kind leren zwemmen (lees: watervrij maken). Maar zoals ook elke ouder weet gaat dat nog niet zo makkelijk. Vreemde ogen dwingen nu eenmaal. Imke was in september begonnen met de borst- en rugcrawl bij Pauline die privéles geeft in ons eigen buurtzwembad. Zij is een tanige tante van Chinese afkomst. Voormalig Olympisch trainster dus nogal van de techniek. Dat was nog iets te hoog gegrepen alhoewel de rugslag van Imke zeer goed is geworden onder haar leiding. Toen het winter werd, zijn we overgestapt naar Waterworks. Een geoliede zwemlesmachine. Drie binnenbaden en een buitenbad. 
Minimaal 10 leraren tegelijk in het water die de kinderen privé of 
met zijn tweeën tegelijk lesgeven. En dan hebben ze daarnaast ook nog klasjes waarin je je slag kan oefenen/perfectioneren. Het lijkt erop dat ze hier meer gericht zijn op het zo snel mogelijk de slagen leren zodat je daarna aan wedstrijden mee kan doen. Dus meer richting competitie dan veiligheid (verrassing...). Na even zoeken zijn we bij Ben uitgekomen als leraar van onze twee dames. Ze konden niet bij elkaar want het niveau verschilt teveel. Imke doet heel goed haar best al blijft de borstcrawl moeilijk (ademhalen, niet met je billen boven water, netjes trappelen en dat allemaal tegelijk: het zal herkenbaar zijn voor velen, dat valt nog niet mee). Lori is bij haar eerste les tijdens 
het vrij spelen onder de boeienlijn doorgegaan en heeft zichzelf weten te redden door de 
kant vast te pakken maar die was even niet meer te porren voor zwemlessen. Ben heeft eindeloos geduld en duwt af en toe zachtjes door haar gehuil heen om haar toch vooruit te krijgen. En het gekke is dat ze met haar bandjes zo een zwembad in springt en ook rustig kopje onder durft. Alleen het drijven op de rug (basis voor het leren van de slagen) wil ze maar niet relaxed ondergaan. Het is wel een heel grappig gezicht, zo'n grote man met twee van die kleintjes in het bad. Er hangt er altijd een om zijn nek als hij met de ander bezig is. We zullen er voor deze zomer bij Lori maar even niet verder op aandringen aangezien we genoeg tijd in het water zullen doorbrengen. Hopelijk pikken we het in de herfst weer op.
Minimaal 10 leraren tegelijk in het water die de kinderen privé of 
met zijn tweeën tegelijk lesgeven. En dan hebben ze daarnaast ook nog klasjes waarin je je slag kan oefenen/perfectioneren. Het lijkt erop dat ze hier meer gericht zijn op het zo snel mogelijk de slagen leren zodat je daarna aan wedstrijden mee kan doen. Dus meer richting competitie dan veiligheid (verrassing...). Na even zoeken zijn we bij Ben uitgekomen als leraar van onze twee dames. Ze konden niet bij elkaar want het niveau verschilt teveel. Imke doet heel goed haar best al blijft de borstcrawl moeilijk (ademhalen, niet met je billen boven water, netjes trappelen en dat allemaal tegelijk: het zal herkenbaar zijn voor velen, dat valt nog niet mee). Lori is bij haar eerste les tijdens 
het vrij spelen onder de boeienlijn doorgegaan en heeft zichzelf weten te redden door de 
kant vast te pakken maar die was even niet meer te porren voor zwemlessen. Ben heeft eindeloos geduld en duwt af en toe zachtjes door haar gehuil heen om haar toch vooruit te krijgen. En het gekke is dat ze met haar bandjes zo een zwembad in springt en ook rustig kopje onder durft. Alleen het drijven op de rug (basis voor het leren van de slagen) wil ze maar niet relaxed ondergaan. Het is wel een heel grappig gezicht, zo'n grote man met twee van die kleintjes in het bad. Er hangt er altijd een om zijn nek als hij met de ander bezig is. We zullen er voor deze zomer bij Lori maar even niet verder op aandringen aangezien we genoeg tijd in het water zullen doorbrengen. Hopelijk pikken we het in de herfst weer op.
No comments:
Post a Comment