Jog-a-thon

De scholen hebben hier een handje van handje ophouden. Dat moet eigenlijk ook wel want een deel van het personeel wordt betaald uit het potje van de PTA (Parent and Teachers Association). De PTA probeert door het jaar heen zoveel mogelijk geld af te troggelen door de zogenaamde fundraisers. Ik heb al verhalen gehoord van scholen die ouders de mogelijkheid bieden om de fundraisers af te kopen. Dan hoeven hun kinderen gedurende het jaar niet de hort op om geld te verzamelen (in de buurt, bij opa en oma maar vooral bij de ouders) maar kunnen ze het in een keer afkopen. Dan verwachten ze ook wel een relevante bijdrage geloof ik. Bij Culverdale hebben ze deze optie nog niet opgenomen in het pakket van fundraisers. En dus hebben we voor Imke al twee keer schoolfoto's gekocht, hebben we een of ander boek met kortingsbonnen gekocht en waren we in de verleiding gebracht om chocola te (ver)kopen met kerst en Valentijn. En dan vergeet ik bijna de giftwrap verkoop. Dit is een catalogus met allemaal inpakpapier, strikken en andere versiersels want kadootjes inpakken is een kunst hier. We hebben maar aan een paar dingen meegedaan. De belangrijkste en grootste fundraiser is echter de Jog-a-thon. Elke zichzelf respecterende basisschool houdt er een. Ook voor Nederlanders is deze vorm te begrijpen: rondjes lopen en je laten sponsoren. Met dit verschil dat degene die het meeste geld ophaalt de prijzen krijgt (niet degene die de meeste rondjes loopt...).

Hier konden we niet achterblijven dus we zijn op een ochtend naar het werk van Hugo gegaan en hebben geld uit de zakken van zijn collega's geklopt. Ze zeiden achteraf dat het heel slim van ons was om terplekke aanwezig te zijn en Imke hun vragend aan te laten kijken. Totale opbrengst iets van 150 dollar. En toen moest ze nog beginnen met lopen. Twee dagen van tevoren nog echte renschoenen gekocht en Imke psychisch voorbereid ("niet te hard beginnen, af en toe wat water drinken maar niet teveel ineens, vergeet niet je stempels te halen") en toen kon het feest beginnen. En een feestje was het. Er was muziek, een levensgrote Koala (symbool van de school) en aanmoedigingen van de zeer betrokken directrice van de school. Na een gezamenlijke warming-up zijn ze aan hun rondjes begonnen. De kleuters hebben veel meer gelopen dan verwacht. De moeders die streepjes zetten (waaronder ikzelf) hadden de grootste moeite iedereen elke keer naar de kant te krijgen. En Imke heeft 32 rondjes van ca 0.1 mijl gelopen! Onze heldin. Daarmee had ze gelijk 8 dollar voor haar spaarvarken (piggy bank) verdiend want we hadden haar een kwartje beloofd per rondje en ze liep dus iets meer dan verwacht...