Spring break

Bij terugkomst uit Nederland begon gelijk de lentevakantie van Imkes school. En we hadden eigenlijk op zaterdag willen vertrekken richting het noorden (tot San Francisco). Nu konden we maandag vertrekken dus hebben we het programma wat versneld. Langs de Highway 1 en dus de kust omhoog naar San Francisco kom je allerlei mooie plekken tegen. Allereerst Santa Barbara. Daar hoefden we niet echt meer naar toe omdat we daar in december al waren geweest. En een paar uur verder kom je in de buurt van Hearst Castle. Daar hadden we online al een heel mooie camping gezien. Aan de kust met uitzicht op de heuvels. Heel mooie plek alleen had de wind er wel vrij spel. En de eerste dagen van onze vakantie waaide het goed hard. Dus nadat we de tent al een paar keer van vorm hadden zien veranderen door de wind, hebben we hem maar verplaatst naar een plekje onder een boom. Het was ook erg frisjes, beetje afzien voor mensen uit Orange County. Lekker fikkie gestookt en burgers op de BBQ, dat hielp een beetje. De volgende dag dus alle bullen weer ingepakt en richting Hearst Castle. Gelukkig hadden we al een tour gereserveerd. Hearst Castle is een project van ongeveer 25 jaar (van ca 1920-1945), product van een vooruitstrevend man en dito architecte. Prachtige gebouwen met een weids uitzicht op de oceaan en de heuvels. Ze hebben een mediterraans stadje na willen bouwen. Dus het hoofdgebouw lijkt op een kerk en de gastenverblijven op huizen eromheen. Plein voor de kerk met een fonteintje en je waant je inderdaad bijna in Spanje. Het project heeft 25 jaar geduurd onder meer omdat William Hearst nogal van de details was en vaak zijn mening veranderde. Dat was vooral binnen goed waar te nemen. Overal heeft hij originele stukken uit Europa in weten te passen in de huizen. Plafond uit kasteel X, open haard uit kasteel Y en ga zo maar door. Bombastisch maar toch binnen eenzelfde stijl. Twee zwembaden waarvan eentje onder de tennisbanen (binnen), helemaal uitgevoerd in allerlei tinten blauw (mozaiek) en goud. Kortom: wauw!


Na Hearst Castle zijn we doorgereden naar de volgende bestemming: Big Sur. Dat is een groot natuurgebied ten zuiden van SF. Het is een vrij groot gebied en we zijn er maar een nachtje geweest dus de waterval die uitkomt op de zee hebben we dit keer overgeslagen. Wel een andere waterval midden in een bos gezien. Die was op loopafstand van onze camping, in datzelfde bos, met enorme Redwoods (grote rode dennenbomen). Prachtige camping aan een klein riviertje met heel veel verschillende soorten bomen en af en toe een open plek in het bos. We hadden een mooi plekje uitgezocht bij zo'n open plek en dan was er nog steeds niemand in de buurt (was nog niet zo druk deze periode). Jammer dat we ook daar maar een nachtje wilden blijven, want inmiddels waren we zo dichtbij SF dat we door wilden rijden. Die nacht hebben we in het midden van niks, aan de kust, in de verblijven bij een oude vuurtoren geslapen. Prachtige hostel met familiekamers. En op donderdag dus door naar SF.






Wat we hadden verwacht, klopte wel een beetje. Een stad met een Europese uitstraling. Kleurrijke huizen, mensen van allerlei achtergronden, veel meer mensen op straat dan in onze buurt. Een soort van gezellig dus! Uiteraard zijn we op de fiets over de Golden Gate brug gegaan. En met een bootje eronderdoor. Niet op een toeristenboot maar met een beetje verlopen kapitein op zijn eigen boot. Er konden maar 6 mensen tegelijk mee en hij had relaxte fauteuils op het voor- en achterdek staan. Soort afterhippie ervaring, ook die mensen hangen nog rond in SF. Was dus heel relaxed, rondje onder de brug door en langs Alcatraz. We konden niet meer naar Alcatraz zelf omdat dat was volgeboekt tot drie dagen later(!). Meer foto's zijn te zien op: http://picasaweb.google.com/manoubolsius/SpringBreak2008

Reden voor de stilte

Er was een reden voor de blogstilte van de afgelopen weken. Mijn oma is plotseling overleden. Paasmaandag werd ze ziek en op woensdag had ik snel een vlucht geboekt in de hoop nog afscheid te kunnen nemen. Dat is helaas niet op de manier gelukt die ik fijn had gevonden, ze is die woensdag al overleden. De vrijdag na Pasen was ik dus voor een week in Nederland, de meisjes waren mee. Heel dubbel want het was heel fijn om iedereen weer te zien, maar de aanleiding was verdrietig. Tuurlijk heeft ze een prachtig leven gehad, en het is fijn dat ze maar heel kort ziek is geweest. Maar het was toch hard schrikken en het is een heel raar idee dat ze er niet meer is. We hebben met de kleinkinderen samen herinneringen opgehaald en elkaar gesteund, dat was een heel prettige ervaring. Tijdens de dienst stonden we er, trots op onze oma.

Ik weet niet of het kwa copyright mag, maar mijn zus heeft haar treffend verwoord in een gedicht:

Onverwoestbaar

Vrolijk stralend
Altijd in de weer
Kind op schoot
Hoei, daar gaat ie weer
Krachtig, prachtig
Een helder woord
Je eigen weg, onverstoord
Verven, vissen, altijd een mop
Vastenavend vieren
’t kon niet op
Altijd stond je voor iedereen klaar
Onverwoestbaar leek je
Was dat maar waar

Pasen

Het is alweer een tijdje geleden, maar het verhaal van hoe men hier paaseieren zoekt wil ik jullie niet onthouden. We hadden ons opgegeven voor de Great Egg Hunt. Dat werd georganiseerd door de City of Irvine in een groot park. Twee vriendinnen van Imke hadden zich ook opgegeven dus we maakten ons op voor het paaseieren zoeken. De voorbereiding bestond uit een middagje paaseieren verven bij ons thuis en ze dan in het park verstoppen. Alle meisjes (zeven in totaal) hadden een prima middag. En na drie keer waren ze ook aardig bedreven in het eieren zoeken. Dat beloofde wat.





Maar eerst nog even 's ochtends naar de Sprouts (grote winkel met veel vers voedsel) waar om 09.00 uur ook een Egg hunt zou plaatsvinden. Wij waren er exact om die tijd om een leeggeroofde winkel aan te treffen. Kinderen liepen naar buiten met een mand vol met ca 50 plastic eieren (gevuld met snoep). Heel sociaal. Dan maar naar het park...



Alleen ook dat pakte net even wat anders uit dan verwacht. Het begon veelbelovend. In het park stonden allerlei stands met leuke activiteiten. Schminken, knutselen, bellen blazen etc. En natuurlijk een hele grote springpoline en klimding. Lekker weer, lekkere muziek, heel sfeervol en vooral relaxed. Tot werd omgeroepen dat de kinderen vanaf 2 jaar aan de beurt waren. Wij lieten ons leiden naar een groot grasveld, en met ons honderden anderen. Waar waren die eieren verstopt? Helemaal niet verstopt. Er was een groot vierkant afgezet met lint en na het startsein viel de massa van drie kanten aan en werd het vierkant schoongeveegd. Heel apart omdat ook alle ouders meegingen. Je kunt het natuurlijk niet aan een driejarige overlaten om pastelgekleurde plastic eieren uit het gras op te rapen. Het woord "hunt" in plaats van "search" kreeg ineens zijn betekenis. Heel komisch om het vanaf de zijlijn gade te slaan. Hopelijk geven de foto's enigszins weer hoe dat schoonvegen eraan toeging. Er is een foto van voor het startsein en van de ruggen van de rapers erna. Let op het gras (of liever wat erin ligt-lag).

Al met al was het een hartstikke leuk georganiseerd evenement alleen het rapen was dus even wennen. De meisjes waren zeer blij met alle kleinigheidjes en snoepjes die in de eieren waren verstopt. Kijktip voor Maartje: herken je het jurkje van Lori nog?